Encyklopedia internetowa - Słowniki online

Leśniczówka Pranie jest mekką poezji śpiewanej, Szczytno ma swój Konkurs Piosenki im. K. Klenczona, a Iława? Miasto jest letnią stolicą jazzu, słynącą z organizowanego w sierpniu Międzynarodowego Festiwalu Jazzu Tradycyjnego „Złota Tarka". Najstarsza tego rodzaju impreza w Europie rokrocznie przyciąga tysiące fanów jam session. O randze festiwalu wiele mówią nazwiska zapraszanych artystów, m.in. Waldemar Malicki, Tadeusz Górny, Józef Skrzek. Polscy muzycy chętnie i często dają popis talentów, ale nie brakuje też zagranicznych twórców, choćby Renaissance - najstarszego działającego na Białorusi zespołu jazzowego, czy Carling's Family-&Friends - szwedzkiej rodziny występującej na iławskiej scenie niejeden raz.

Koncerty i spotkania z artystami odbywają się, rzec by można, wszędzie. Amfiteatr im. Louisa Armstronga pęka w szwach, mimo że pomieścić może ponad 2 tys. osób. Festiwalowi towarzyszy uroczysta msza jazzowa, odprawiana tam przez biskupa elbląskiego. W parku miejskim odbywają się imprezy plenerowe, ulicami defiluje barwna parada, a w klubach i innych lokalach o wolnych stolikach niekiedy można wręcz pomarzyć...

Kamieniecki sznyt w Iławie

Iława leży na południowych krańcach jeziora Jeziorak, nieopodal Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego, na obszarze Zielonych Płuc Polski. Choć szczyci się długą historią, nie obfituje w zabytki. Miło jest jednak pospacerować po mieście - zimą spokojnym, latem tętniącym życiem. Poszukiwacze śladów Pana Samochodzika i złotej rękawicy przespacerują się do gotyckiego kościoła Przemienienia Pańskiego, żądni wodnych uciech nad Jeziorak, a zwolennicy spokojniejszych rozrywek do parku miejskiego, gdzie znajdują się XVIII-wieczne barokowe posągi Jowisza, Herkulesa i Junony. To swoiste perełki Iławy, choć nienależące do miasta, lecz przeniesione tu z pałacu w Kamieńcu, niegdyś należącego do znamienitego rodu von Finckensteinów. Bogactwo i przepych rezydencji docenił sam Napoleon Bonaparte, czyniąc zeń w roku 1807 własną siedzibę. Niestety, „pruski Wersal" jest obecnie ruiną. W 1945 roku oddziały Armii Czerwonej niemal doszczętnie go spaliły.